ഇരുട്ടിന്റെ ഭയത്തിലും
പ്രതീക്ഷയുടെ പുത്തന് പ്രഭാതത്തിനായിരുന്നു
പൂമോട്ടുകാത്തിരുന്നത്.തന്റെ വശ്യ ഭംഗി ലോകത്തെ കാണിക്കാന് .
വിശപ്പിന്റെ വിളിയില്
പുഴുക്കുഞ്ഞുതിന്നുതീര്ത്തതും
ആ പ്രതീക്ഷയായിരുന്നു .ചിരകുവിരിച്ചുലോകത്തെ കാണിക്കാനുള്ള
പുത്തന് പ്രതീക്ഷക്കായി ...
Labels: കവിത
6 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
അത് പ്രകൃതിനിയമം
:-)
വരികൾ അടുക്കി, ഒതുക്കി എഴുതൂ...
കൂടുതൽ ആകർഷകമാകും!
തുടര്ന്നും വായിക്കുക അഭിപ്രായങ്ങള് അറിയിക്കുക
അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി തുടര്ന്നും വായിക്കുക