കരള്‍കാര്‍ന്നുതിന്നുന്ന കഴുകന്‍റെകരളും
കനിവാര്‍ന്ന കരളായിമാറുന്നനേരം,
കരിവിഷംചീറ്റുന്ന കരിനാഗവും
കനിവുള്ള നിനവായിമാറുന്നനേരം
മനസ്സില്‍തുളുമ്പുന്നമൃദുവാര്‍ന്നഭാവം
പുലര്‍മഞ്ഞിന്‍കുളിരാര്‍ന്ന മാതൃത്വഭാവം
കനിവാര്‍ന്ന കരളായിമാറുന്നനേരം,
കരിവിഷംചീറ്റുന്ന കരിനാഗവും
കനിവുള്ള നിനവായിമാറുന്നനേരം
മനസ്സില്‍തുളുമ്പുന്നമൃദുവാര്‍ന്നഭാവം
പുലര്‍മഞ്ഞിന്‍കുളിരാര്‍ന്ന മാതൃത്വഭാവം
Labels: കവിത
4 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ഇപ്പൊ രണ്ടു അടി കൊടുതത്തെ ഉള്ളൂ ഞാന്‍ എന്റെ സന്താനത്തിനെ :(
എന്ത് നല്ല അമ്മ അല്ലെ?? ;)