പുലര്കാലത്തില് പുല്കൊടി തുമ്പിലെ മഞ്ഞു തുള്ളി പോലെ .........
ഉദയ സൂര്യന്റെ ആദ്യ കിരണം പോലെ ...............................
വേനല് മഴയുടെ ഇരമ്പല് പോലെ ...................................
ഏകാന്തതയുടെ മൌനമായി ഒരിക്കലും പറയാതെ എന്റെ മനസിന്റെ മടിത്തട്ടില് ......
മാനിക്യമായി ഞാന് എന്നും കത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നു .................
എന്റെ കൂട്ട് കാരി നിക്ക് മാത്രമായി ..................................
Labels: ചെറുകഥ
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)