കഴുകന്റെ കാല്പ്പിടിയില് അമര്ന്നപ്പോഴും
കുരുവിയുടെ വേദന തന്റെ ജീവനെയോര്ത്തായിരുന്നില്ല
തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെയോര്ത്തായിരുന്നു
കഴുകന്റേയും !
കഴുകന്റേയും !
Labels: കവിത
3 Comments:
-
- Rejeesh Sanathanan said...
November 25, 2009 at 1:39 PMമാതാവിന് എപ്പോഴും അങ്ങനെ മാത്രമേ കഴിയൂ- Unknown said...
November 26, 2009 at 9:53 PMചില നുറുങ്ങു ചിന്തകള്മാത്രം മനസില് കെടാതെ സൂക്ഷിക്കുന്നത്- Unknown said...
December 11, 2009 at 7:54 PMjust wondered at ur talent
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
